Madje is jarig!! HOERA!

Op het moment dat ik dit verhaaltje schrijf is het 2 september en is mijn Madje jarig. We vieren het vanavond in een casino resort bij Yuma. Nu eerst de dag van gisteren.

Het was weer een memorabele dag. De reis ging van Tucson naar Tombstone. In de ochtend hebben we eerst het Pima Air & Space museum net buiten Tucson bezocht. Dit stond hoog op mijn lijstje van wannadoos. Ik kan mij niet bedenken dat er in Europa een dergelijk groot en uitgebreid museum op dit gebied is. Een enorme verzameling vliegtuigen van het begin tot het heden. Over het uitgebreide terrein van 32 hectare staan verschillende hangars met daar tussen buiten ook nog heel veel vliegtuigen waaronder een Air Force One waarmee president Johnson heeft gevlogen. Totaal zo'n 300 vliegtuigen. In 1 van de hangars is een apart museum ingericht door veteranen uit de 2^e wereldoorlog. Een oud-piloot liep hier rond om informatie te geven. We hebben een tijdje met hem staan praten. Dat was zeer interessant, hij heeft vele missies boven Nederland gedaan en ook nog in Vietnam gevochten. Het is toch wel apart om te praten met iemand die zo'n 65 jaar geleden heeft geholpen ons land te bevrijden.

Ik had nog wel langer willen babbelen maar we moesten door. We hadden om half 12 de Boneyard tour geboekt. In Tucson is ook de 309th Aerospace Maintenance and Regeneration Group (AMARG) op de Davis-Monthan Air Force Base gevestigd. Op deze basis worden alle vliegtuigen die niet meer in actieve dienst zijn opgeslagen in de buitenlucht. Ook vind er onderhoud plaats voor die vliegtuigen die mogelijk doorverkocht worden. Vanwege de droogte en samenstelling van de grond blijven ze in goede staat. Het is ongelofelijk, hier staan bijna 4400 vliegtuigen opgesteld! We zijn met een bus over het gigantische terrein gereden. Heel imposant, enorm lange rijen van allerlei type vliegtuigen. Niet geheel onbegrijpelijk, Madelon viel in slaap tijdens de tour. Het was ook niet haar ding maar ze ging wel 'gezellig' mee.

Rond 1 uur zijn we doorgereden naar Tombstone. Dit is een beroemd plaatsje uit de tijd van het Wilde Westen en is voor een groot deel in haar oorspronkelijke staat gebleven. De beroemde Allen Street is er nog steeds en is ook afgesloten voor verkeer. Het is wel heel toeristisch, alle locals lopen ook rond in kleding uit die periode, maar wel heel leuk. We hebben veel gelachen hier. Als eerste hebben we een ticket gekocht voor de Gunfight at the OK Corral. De beroemde shootout van wel 30 seconden tussen de gebroeders Earp (Virgil, Wyatt en Morgan) en Doc Holliday en aan de andere kant de gebroeders Clanton en McLaury. Deze wordt helemaal nagespeeld maar duurt dik een half uur. Wat doen ze dan buiten die beroemde 30 seconden vraag je je af? Wij ook.Ik heb verschillende verhalen gelezen over de gebroeders Earp en Doc Holliday en het was al duidelijk dat Doc een aparte figuur was. De acteur die Doc speelt was een gesjeesde Hollywood acteur die helemaal opging in zijn rol en zelfs gedichten ging voordragen. Hij deed het wel leuk maar het was zo overdone. Dus lachen. Heel langzaam werd er toegewerkt naar de apotheose en was er ineens de shootout. Inderdaad 30 seconden, 3 doden en 2 gewonden. Net echt.

Voor de shootout hebben we ook nog een foto laten maken van ons beiden in originele kledij. Madelon als 'madam' en ik als Wyatt Earp. Geloof me, we hadden zo mee kunnen spelen.

Ook hebben we nog een andere show bijgewoond van 3 cowboys die met humor wat sketches opvoerden. Erg gelachen, ook wij werden er nog bij betrokken en zijn bijna neergeschoten. Toen ze wisten dat wij uit Nederland kwamen werd dit regelmatig gebruikt in de show. In deze omgeving regent het nooit en als het wel zo is dan ontkennen ze het. Aan het einde van de show was er even een kleine stortbui van een paar minuten maar ze gingen gewoon door. Voor ons was het erg verfrissend effe een buitje. Ondanks dat je hier zuidelijker zit dan bijvoorbeeld Phoenix is de temperatuur standaard wel iets lager en iets beter te behappen.

Vervolgens zijn wij ingecheckt in ons motel voor deze nacht. De Trail Riders Inn net om de hoek bij Allen Street. Een rustiek bijzonder motelletje met een pool en een hottub. We hebben heerlijk een half uurtje gezwommen om opgefrist te verschijnen, ja daar komt tie weer, aan het diner. We hebben gegeten in Big Nose Kate's Saloon in Allen Street. Kate was de vriendin van Doc Holliday. Voor een groot deel nog in de oorspronkelijke staat. De avond voor de shootout hebben alle betrokkenen hier ook nog een whisky genuttigd. Iedereen die overdag in kledij rondliep zat hier ook weer en ........ nog steeds in kledij. Ook Doc Holliday was er weer en die zat nog steeds in zijn rol. Wij hoorden een discussie waaruit bleek dat hij de andere acteurs erg slecht vond. Hij mist gewoon een paar bitjes. De hele avond was een hoogtepunt want het was karaoke night! Alle locals bleken hier te verzamelen om 'the voice of america' na te spelen. We hebben veel moeite moeten doen om ons lachen in te houden en renden dan ook regelmatig maar even naar buiten om een sigaretje te doen. Zelfs Doc Holliday ging zingen met dezelfde overgave als tijdens zijn toneelspel. Hij bleek ook nog een (slechte) charmeur. Als bij een tafeltje met locals de man even wegging en de vrouw alleen achter bleef was hij er als de kippen bij om via een handkusje zich te introduceren. Mad hoopte maar dat als ik effe weg was Doc ook even bij haar zou komen zitten maar helaas dat gebeurde niet.

We hebben ook nog effe gebabbeld met de Marshal uit de humor show. Een leuke normale vent.

Terug in het hotel hebben we weer ons wildlife momentje gehad. Niet zo leuk deze keer, er bleek namelijk een schorpioen in de badkamer rond te lopen! Gelukkig liep hij vlak bij het afvoerputje in de badkuip dus kon ik heel stoer de kraan openzetten en em wegspoelen. Snel de stop erop gezet.

Buiten een sigaretje rokend kwamen we in gesprek met onze buurman, een echte hillbilly (incl. tuinpak en lange baard), die wist te vertellen dat het in deze tijd van het jaar veel voorkomt dat plaatselijke fauna zoals schorpioenen en slangen de koelte opzoeken in huizen. Je begrijpt, we hebben een hele goede nacht gehad .......... Mad heeft er veel gehoord en gezien.

We waren al met al weer vroeg op maar dat geeft lekker veel tijd voor ons verhaaltje. Vandaag gaan we verder naar Yuma. Dit schijnt zo'n beetje de heetste plek van Arizona te zijn. Ach, wij zitten in een casino resort en zullen dus lekker onder het genot van de airco aan de eenarmige bandieten zitten. Eerst nog even langs Cemetery Hill in Tombstone maar daarover in ons volgende verhaaltje meer.

We hebben overigens ook besloten om onze route drastisch om te gooien. Vanaf Yuma gaan we nog 2 nachtjes naar Las Vegas om dan via Sequioa NP naar de kust te reizen om uiteindelijk wel weer in Los Angeles uit te komen. We slaan San Diego en Anaheim dus over.