Het is even radiostilte geweest. Bij het tikken van dit verhaaltje ishet vrijdag 9 september om 17.45. De afgelopen twee dagen hebben we problemen met internet gehad. Nu zitten we weer op niveau. We gaan dus eerst nog even terug naar 7 september.

Als reminder, we zaten in Kernville als tussenstop naar Sequoia NP.

Vandaag was echt een dag van in de bergen rijden. Vanuit Kernville zijn we richting het noorden gegaan het Sequoia National Forest in. Dit is een binnendoor weg van ongeveer 100 mijl naar Three Rivers waar we 2 nachtjes zullen blijven om vandaar uit Sequoia NP te bezoeken.

We komen van zo'n 900 meter in Kernville en moeten naar zo'n 2200 meter om uiteindelijk weer fors te dalen richting Three Rivers. De weg naar boven was goed te doen en ging behoorlijk geleidelijk. Het is hier werkelijk prachtig met mooie vergezichten en dichte bossen. Bijna op de top komen we bij de Trail of 100 Giants. Onze eerste ontmoeting met de indrukwekkende Giant Sequoia's. En indrukwekkend zijn ze, zelfs in de wetenschap dat dit nog niet de grootste exemplaren zijn. Het is hier erg rustig en dat geeft ons de gelegenheid om op een bankje zittend te genieten van de imposante bomen en de geluiden in de natuur. Deze dagen zijn onze laatste kansen op wildlife na onze eerdere ontmoetingen deze vakantie met herten, chipmunks, eekhoorns en een schorpioen. En het gaat nog wat worden deze dagen .............!!

Voor nu hebben we gezelschap van een chipmunkie die zich niet laat storen door 2 reuzen op een bank.

De weg naar boven was een makkie maar de weg naar beneden is een drama. We dalen ongeveer 1500 meter met een en al haarspeldbocht. De Alpe d'huez is kinderspel vergeleken hiermee. Schatting is dat er 3 x zoveel bochten zijn en zonder rechte stukken tussen in. Dit zou een mooie uitdaging zijn voor mijn fietsmaten. Bij deze stel ik mij beschikbaar om onze volgende week in deze omgeving te organiseren. En heren, het bier smaakt hier ook prima!

We komen uiteindelijk toch heelhuids beneden al heeft Mad bepaalde neigingen onderweg.

We komen nu in het land van de Californische sinaasappelen. We rijden tussen alleen maar boomgaarden. En ineens .......... is daar een Starbucks. Dat konden we wel even gebruiken na deze 'helletocht'. Vanaf hier is het nog een kleine 25 mijl naar Three Rivers waar we verblijven in de Western Holiday Lodge. Hier had ik mijn eerste moment deze vakantie dat dit niet een leuk plekje was (Mad zou zeggen 'en het hotel in Tucson dan?' waar ze geen ongelijk in heeft. Dat was een slechte buurt).

Eigenlijk was het de bedoeling om hier 2 nachten te blijven maar daar zien we gauw vanaf. Onderweg hebben we een op het oog heel leuk motel gespot. De Lazy J Ranch, we besluiten hier morgen te kijken.

Maar eerst gaan we lekker eten. In Three Rivers zijn niet veel gelegenheden en we komen al gauw uit bij Sequoia Cider Mill. Ziet er aan de buitenkant leuk uit maar van binnen is het een beetje shabbie. We gaan er toch eten, want we kunnen lekker buiten zitten op de veranda. 's-Avonds koelt het hier lekker af en dan is het toch heerlijk om buiten te zitten. Amerikanen blijven wat dat betreft vreemde lui, buiten eten doen ze bijna niet. Sowieso zijn er niet veel klanten. Later blijkt wel waarom. Op Tripadvisor staan niet zulke beste recensies. Ik moet zeggen, het eten was geen drama maar ook niet top. Een Ribeye voor Mad en een Baby Rack voor mij onder het genot van een paar Corona's ($65).

Terug in het motel kijken we nog een paar afleveringen 24. Misschien gaan we toch een eind komen.

Morgen gaan we naar Sequoia NP, hier verwachten we toch wel weer wat van. We doen een rondje en keren dus weer terug in Three Rivers.